Het Platform Kanosport van het Watersportverbond is een commissie rijker. Per 1 oktober is parakano vast vertegenwoordigd binnen het platform in de persoon van Jan van Gestel. De commissie, bestaande uit Marjolein Uitham (parasporter), Michiel van ’t Erve (parasporter), Elize van Witzenburg en Jan van Gestel, wil zich inzetten om samen met de andere commissies en met verenigingen te werken naar een inclusieve kanosport, zowel voor de breedte- als de wedstrijdsport.
Van Gestel is sinds 1984 actief binnen de kanosport, discipline kanoslalom. Hij is nog altijd lid van zijn thuisclub van oudsher, de Volmolense Kanoclub in Waalre. Verhuizing naar Soest bracht hem ertoe ook dichter bij huis lid te worden van een kanovereniging, de Utrechtse Kano Club. Sinds 2011 is hij actief als internationaal scheidsrechter in kanoslalom.
Wat bracht jou ertoe je te gaan inzetten voor parakanovaren?
In de basis is dat mijn passie voor de sport. Ik beleef daar al zoveel jaren plezier van en ik wilde me graag in breder verband inzetten voor mijn passie. De functie voor de commissie aangepast sporten kwam voorbij en daar heb ik op gereageerd. Vanuit deze commissie hebben wij Ab Reinders en Ep Stormink benaderd (Platform Kanosport) om parakano breder te gaan oppakken binnen kano bij het Watersportverbond. Ik ben erg blij dat wij nu vast onderdeel uitmaken van het Platform Kanosport, net als de andere olympische disciplines dat zijn.
Wat is jullie doel met de Commissie Parakano?
- Paracanoe is een officiële wedstrijddiscipline bij de internationale federaties ICF en de ECA en wij willen eenzelfde gelijke positie voor parakano terugzien in Nederland binnen het Watersportverbond.
- Om dat te bereiken stimuleren en helpen we verenigingen de kanosport toegankelijk te maken voor mensen met een lichamelijke beperking, zowel in de breedte als de wedstrijdsport. Dit is nu niet top of mind bij verenigingen. Daar willen we verandering in brengen.
- We willen parakano promoten onder de doelgroep als breedte- en wedstrijdsport en zorgen dat er evenementen en wedstrijden zijn voor parakanovaarders.
- Daarnaast willen we de toegankelijkheid van vaarwater voor mensen met een beperking vast onder de aandacht brengen van regioteams, waterschappen en beheerders van vaarwegen en -gebieden.
Hoe willen jullie dat bereiken?
Onderdeel worden van het Platform Kanosport als discipline is een belangrijke stap. Van daaruit is het makkelijker samen met de andere commissies en met verenigingen te werken naar een inclusieve kanosport. Daarnaast zijn de banden met de internationale federaties vanuit het platform sterk, daar kan parakano in Nederland sterk profijt van hebben.
Het afgelopen jaar hebben wij enkele verenigingen bezocht samen met parasporters om te kijken welke verenigingen toegankelijk zijn voor deze groep. Daar hebben we gezien welke kleine maatregelen je al kan nemen om de drempel voor parasporters te verkleinen. We hebben ook gezien dat er veel werk aan de winkel is. Het gaat over toegankelijkheid (letterlijke drempels), kader, materiaal enz.
Wat is er het afgelopen jaar al bereikt?
Een testdag bij KV Keistad, de club van Michiel van ’t Erve, maakte al zoveel enthousiasme los dat de handen direct uit de mouwen werden gestoken. Met enorme inzet van Ria Rietveld werden subsidies via NOC*NSF binnen gehaald en lokale subsidies, waarmee materiaal is aangeschaft en enkele aanpassingen op het terrein konden worden gedaan. Het heeft de vereniging niet alleen nieuwe leden opgeleverd, maar ook nieuw materiaal, waar ook niet parakanovaarders gebruik van kunnen maken. En het heeft een enorme aanzuigende werking op de vereniging gehad.
We zijn ook bij onder andere RCC Rotterdam en Deventer Kanoverenigingen langs geweest. Daar was men eveneens direct enthousiast. Op deze manier bouw je snel kennis op, ten aanzien van subsidie aanvraag, materiaal dat nodig is enz. Als commissie kunnen we dat weer delen met andere verenigingen.
Wat is jullie ultieme doel?
Op meerdere verenigingen in Nederland een groep parakanovaarders in de breedte- en wedstrijdsport vertegenwoordigd zien. En als we dan ook nog een van die sporters kunnen afvaardigen naar de paralympics, dan hebben we ook een uithangbord voor deze sport. Dat zou fantastisch zijn.
Wat is je grootste inzicht sinds je met parasporten bezig bent?
Het mooiste om te zien bij (para)kanovaren is dat zodra je in de boot zit, het onderscheid niet meer te maken is. In de boot komen is lastig, maar daarna ben je gelijk. Dat is bij geen enkele andere parasport het geval. En wat ik ook mooi vind, is dat parasporters gewend zijn drempels te moeten overwinnen. Verenigingen hikken daar juist weer tegenaan. Breng die twee bij elkaar en je hebt een win-win.
Wat doet het met een vereniging, inclusief zijn?
Ik merk dat er echt een nieuwe energie vrij komt bij verenigingen die zich inzetten om zich open te stellen voor een groep voor wie dat niet vanzelfsprekend is. Mogelijk maken wat eerst niet mogelijk was. Mensen betrekken die eerst uitgesloten waren. Je letterlijk openstellen creëert een sfeer van trots.
In praktische zin brengt het natuurlijk ook nieuwe leden. En financiële middelen. Daar profiteert de hele vereniging van. Een boot voor een kanovaarder kan ook gebruikt worden door een reguliere kanovaarder. Is je clubhuis veroudert, kan je subsidie aanvragen om het bij de renovatie ook toegankelijk te maken.
De eerste stappen zijn nu gezet, maar er zijn nog heel veel mogelijkheden om stappen te maken. Ik kijk er erg naar uit om de komende jaren samen met mijn commissie hier werk van te maken.
