Kanopolo: Doorgaan na teleurstelling
De dames en heren kanopolo mikten op een hoger resultaat op de afgelopen World Games en het WK. “Op het moment dat het erop aankwam, waren we gewoon niet goed genoeg.” Jacques Webbers, chef d’equipe van het Nederlandse kanopolo, over omgaan met mentale druk, het Bankrasmodel en de Olympische Spelen van 2028.
Een podiumplek halen op de World Games in Birmingham (VS, 14-17 juli); dat was de ambitie van het Nederlandse dames- en herenteam kanopolo. Beide teams eindigden op de 5e plek. Beide waren dichtbij een plek in de halve finale, maar sneuvelden in de kwartfinale tegen respectievelijk Nieuw-Zeeland en Duitsland. Daarna was de 5e plek het hoogst haalbare.
Na terugkomst op 19 juli stond vier weken later het WK in St. Omer, Frankrijk, (17-21 augustus) voor de deur. Beide teams wilden revanche! Toch lukte het ook hier niet om een plaats in de halve finale, en dus bij de laatste 4, te behalen. De dames speelden in de poule- en tussenronde goede wedstrijden tegen Italië en Frankrijk en de heren tegen Duitsland en Spanje. De dames werden uiteindelijk 6e en de heren 8e . Op het WK waren de dames -21 en de heren -21 ook vertegenwoordigd. Zij werden respectievelijk 6e en 14e.
De teams zijn net terug uit Saint Omer. Hoe kijk jij terug op de World Games en het WK?
“Dit is natuurlijk niet het resultaat waarvoor we kwamen. Maar ik ben realistisch: dit is eenmaal het niveau waarop we nu zitten. Ons streven is de halve finales halen. Op het moment dat het erop aankwam, waren we gewoon niet goed genoeg. Het spelen van halve finales moet je leren. Er komt druk bij kijken. Daar moet je mentaal mee leren omgaan, daar werken we aan. Beide teams groeien nog steeds en er is voldoende aanwas van onder. ”Wat is ervoor nodig om het niveau over de hele linie omhoog te krijgen?
“Meer concurrentie binnen de Nederlandse selectie. In Nederland is de competitie te smal. Dat geldt voor de dames én heren. We zouden in elke categorie zeker twintig spelers moeten hebben van dat hoge niveau. Dan gaan er mensen afvallen, omdat er meer geselecteerd kan worden. De mensen die op dat moment het sterkst zijn, gaan dan naar een World Games of WK. Maar tussen nu en twee jaar hebben we zoveel spelers niet in de boot. Wat nu wèl mogelijk is: meer toernooien spelen. Gevolg is echter dat de toppers dan bijna niet meer bij hun eigen club spelen. Binnenkort zou ik graag met de spelers, speelsters, trainers en coaches brainstormen over dit zogenaamde Bankrasmodel.”
Wat houdt het Bankrasmodel in?“
Het heeft zijn oorsprong in het volleybal. Een groep getalenteerde Nederlandse volleyballers zette zich volledig in om het hoogst haalbare in hun sport te bereiken. Het volleybalteam speelde zelfs niet in de nationale competitie, maar trainde uitsluitend voor internationale wedstrijden. De aanpak resulteerde in het halen van Olympisch zilver in Barcelona 1992 en goud in Atlanta 1996. De naam is afgeleid van de Pancrashal in Amstelveen, de thuishaven van de nationale selectie.”
Hoe staat het met jouw ambitie om kanopolo olympisch te maken?
“Iedereen die hoog in de boom zit in de wereld van kanopolo maakt zich er hard voor. Het is een politiek spel. Als kanopolo een olympische sport wordt, moet een andere sport eruit. In het olympisch dorp zijn nu eenmaal 15.000 bedden en dat worden er nooit meer. We lobbyen nu voor de Olympische Spelen van 2028 in Los Angeles, Amerika. Het Internationaal Olympisch Comité stelt als eis ‘urbanisatie’. Dat is geen probleem. Overal is water waar je kunt kanopoloën. Verder adviseren ze om van 8-tallen naar 4-tallen met 1 wissel te gaan. Minder spelers betekent namelijk minder bedden die we bezet houden in het dorp. Kanopolo is spectaculair in beeld te brengen. Kijk maar eens naar de filmpjes op YouTube van het WK die te vinden zijn via deze link: https://www.youtube.com/watch?v=8Fu63L6YIYY. Als kijksport zouden we echt een aanwinst zijn voor de Olympische Spelen!”
