De kwestie veilig sportklimaat

Wat vind jij? Zou de Nederlandse sportsector geholpen zijn met een onafhankelijk integriteitscentrum voor slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag? Tegelijk een plek waar triage hoofd- en bijzaken van elkaar scheidt? Het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport doet er verkennend onderzoek naar.

Vraag je het aan mij, dan zeg ik spontaan: ja, doen. Omdat je drempels weghaalt voor slachtoffers die in hun eigen sportomgeving regelmatig moeten ervaren dat er niet goed naar ze wordt geluisterd, of hun eigen sportkring als blokkade zien om het zwijgen te doorbreken. Daarbovenop kan een dergelijk integriteitscentrum centraal kennis vergaren en die data inzetten om de ondersteuning van slachtoffers te bevorderen en preventie te verbeteren.

Maar goed, keerzijdes zijn er ook. Waar ik me nu al grote zorgen over maak, is de groep mensen waar ik mij naast alle leden binnen de watersport verantwoordelijk voor voel: trainers, coaches en vrijwilligers. Het gemak waarmee je tegenwoordig vogelvrij wordt verklaard, zonder dat is bewezen dat je iets hebt misdaan, is een nachtmerrie.

Er is een situatie ontstaan waarbij iemand op basis van één anonieme verdachtmaking kan worden gecanceld. En daarbij wordt alles op een hoop geveegd. Of je nu die vloekende trainer bent, of een seksueel intimiderende coach; in de beeldvorming is het allemaal grensoverschrijdend gedrag, maar er is wel degelijk een verschil.

Andere keerzijde? Ik zie klachten voorbijkomen waar je een paar jaar geleden van dacht, had dit niet gewoon uitgepraat kunnen worden? Verschillen van inzicht lijken tegenwoordig, zeker na de corona-jaren, sneller te ontbranden in ruzies en conflicten die leiden tot officiële verdachtmakingen en aanklachten. Pers en media spelen daarin een steeds grotere rol, waarbij de journalistieke code om het nieuws op basis van feiten te brengen regelmatig wordt geschonden.

Door alleen anonieme verdenkingen op te voeren ontstaat een situatie waarbij de media zich als wapen laat gebruiken in een duister spel. Zeker in een competitieve wereld als de sport. Bij de mogelijke totstandkoming van een onafhankelijk integriteitscentrum is deze ontwikkeling zeker iets om rekening mee te houden.

Maar laat ons op de korte termijn vooral werk maken van een minder opgefokt sfeertje rondom het onderwerp grensoverschrijdend gedrag. Het gegeven alleen is al pijnlijk genoeg. Ook is het belangrijk dat we meer oog krijgen voor de generatieverschillen in de sport. Met name bij de discussies over ongewenst gedrag in de topsport, zie je regelmatig werelden van oudere en jongere generaties op elkaar botsen. Waarbij een oudere trainer vindt dat je moet trainen tot je erbij neervalt en een jonge coach traint op spelplezier en gezondheid.

Begeleiding op dit vlak, communicatie tussen generaties, zou veel meer onderdeel moeten uitmaken van zowel de top- als de breedtesport. Met als doel een sport- en verenigingscultuur waarbij je respectvol met elkaar omgaat, je je in elkaar kunt verplaatsen, op elkaar let en aanspreekt op ongewoon gedrag.

Daar begint het.

Wat vind jij?

Reageren?

Arno van Gerven is directeur van het Koninklijk Nederlands Watersportverbond. Iedere week snijdt hij actuele onderwerpen in de watersport aan. Wil je reageren? Doe dat op arno.van.gerven@watersportverbond.nl